Tijdens de Roadtrip die ik in 2019 maakte voor mijn boek ‘Ierland – De Ultieme Roadtrip’ fietste ik de Waterford Greenway Dit is een 46 kilometer lang fiets- en wandelpad, dat is aangelegd op de plek waar ooit een oude spoorlijn tussen Waterford en Dungarvan lag. Doordat de route oorspronkelijk een spoorlijn was, zitten er geen steile stijgingen in. Hierdoor is het pad uitermate geschikt om over te fietsen. Onderstaand blog is een kort fragment uit het boek.
Eerste deel Waterford Greenway
Langs het eerste stuk van de route ligt nog daadwerkelijk de voormalige spoorlijn die tussen 1878 en 1967 operationeel was. Het pad wordt omgeven door een gigantische hoeveelheid margrieten, vrolijk heen en weer deinend in de wind. Terwijl de rivier de Suir aan mijn rechterhand ligt, fiets ik langs het WIT, het Waterford Institute of Technology. Op dit eerste stuk kom ik onder meer over een oude brug en langs Kilmeaden Castle. Ook het oude station van Kilmeaden bestaat nog steeds, al is het inmiddels niet meer in gebruik. Op het perron zit in een oud treinstel een koffietentje gevestigd; een leuke plek om een pauze in te lassen.
Tussen Kilmeaden en Kilmacthomas is verder niet veel te zien. Je fietst er door velden vol koeien. Vlak na Kilmacthomas ligt het Kilmacthomas Viaduct. Ik besluit om hier de Greenway even te verlaten en naar beneden te gaan om dit indrukwekkende bouwwerk van de onderkant te bekijken. De picknickbanken hier maken het ook een goede plek om een pauze te houden nu ik op de helft ben.
Verder naar Dungarvan
Vervolgens gaat de Greenway verder naar Durrow. Op dit stuk begint de zadelpijn te komen, maar het stuk tussen Durrow en Dungarvan belooft het mooiste deel te zijn, dus ik trap dapper door. De verwachtingen worden waargemaakt wanneer ik vlak na Durrow door de Ballyvoyle-tunnel kom. Zet je zonnebril hier af, want ondanks de verlichting is het in deze oude spoortunnel erg donker. De inhammen aan de zijkanten zijn gemaakt voor de spoorwerkers die hier veilig konden schuilen voor passerende treinen. Beide uiteindes van de tunnel worden omlijst door steile, met varens en andere planten bedekte, rotswanden: een sprookjesachtig gezicht, waardoor ik mijn zadelpijn eventjes vergeet.
Wanneer even later de kust in zicht komt, ben ik helemaal overweldigd. Wat is het hier mooi! Vanaf daar is het nog een stukje door naar Dungarvan. Als ik bij het verhuurbedrijf van mijn fiets stap, doet werkelijk alles in mijn lijf pijn en ben ik kapot, maar het was de moeite meer dan waard.
Na de fietstocht iets leuks doen in Waterford city? Bezoek het Waterford Crystal Museum.
Meer lezen over Ierland? Kijk dan op www.stadswandelingdublin.nl/bestel-boeken
Comments